‘Zich tot zwijgen brengen. Hierin komt tot uitdrukking dat het zwijgen er reeds is.
‘Ik breng mij tot het zwijgen, zoals men een kind naar het bad draagt en behoedzaam erin laat glijden. Het bad wacht op het kind. Zo wacht ook het zwijgen in de grond van ons wezen op ons. De stilte wacht op ons. Het is geen grafstilte. Zo'n stilte ontstaat wanneer wij onszelf met geweld tot zwijgen brengen. De stilte, die op ons wacht, is een levende stilte, in welke het leven ademt. Het is een levende stilte. 'We lopen op onze teenspitsen naar binnen, om die stilte niet te verstoren.’
vertaald uit: Schweigen und Wort - Willi Massa Vorträge zur Meditation im Stil des Zen, Mettlach 4, Neumühle-Verlag, 4. Auflage 1989, p.16